Wioska Ravensbrück, w pobliżu dawnego meklemburskiego uzdrowiska klimatycznego Fürstenberg. To tu SS zbudowało w 1939 roku największy kobiecy obóz koncentracyjny na terytorium Niemiec.
Wiosną 1939 r. pierwsze więźniarki zostały przeniesione z obozu koncentracyjnego Lichtenburg do Ravensbrück. Wśród uczestników tegorocznych uroczystości była 94 letnia pani Halina, której mama zginęła w obozie w Ravensbrück. Deportowani do Ravensbrück pochodzili z ponad 30 narodowości. 30 kwietnia 1945 r. Armia Czerwona wyzwoliła obóz koncentracyjny Ravensbrück, w którym przebywało około 2000 więźniów. Uroczystości 78. rocznicy wyzwolenia obozu rozpoczęły się złożeniem wieńców przy pomniku w centrum miasta Cierpienie większości kobiet, mężczyzn i dzieci nie skończyło się wraz z wyzwoleniem. Wielu z nich zmarło w następnych tygodniach, miesiącach i latach, a nawet ci, którzy przeżyli, nadal cierpieli z powodu konsekwencji uwięzienia w obozie koncentracyjnym Ci, którzy przeżyli tragedię obozu oddali hołd ofiarom. Na murze obozowym umieszczona jest szczególna tablica W tym roku nie wszyscy zostali wpuszczeni na teren obozu, aby złożyć kwiaty i oddać hołd ofiarom. Grupa Narodowych Sił Zbrojnych ze Szczecina miała polskie flagi i opaski naramienne, według policji niemieckiej jest niedozwolone wnoszenie takich insygniów na teren byłego obozu. Podczas głównych przemówień organizatorzy nie wspomnieli o polskich ofiarach obozu… Kolejne uroczystości odbyły się w obozie Sachsenhausen. Ten niemiecki obóz koncentracyjny leży około 45 kilometrów na północ od Berlina. Zajmował on szczególną pozycję jako obóz wzorcowy i szkoleniowy oraz obóz koncentracyjny w bezpośrednim sąsiedztwie stolicy Rzeszy. 28 listopada 1939 do obozu trafił transport polskich profesorów i innych pracowników nauki z Krakowa aresztowanych w ramach Sonderaktion Krakau.
Źródło: TVP Polonia program Kierunek Zachód
